Partita (młodzieńcza)

Partita na skrzypce i fortepian Grażyny Bacewicz to trzyczęściowy utwór powstały na początku lat trzydziestych w czasie studiów kompozytorki w Warszawie i w Paryżu. Choć w literaturze muzycznej dużo większe uznanie zdobyła inna Partita na skrzypce i fortepian Grażyny Bacewicz (skomponowana w 1955 roku), to już we wczesnym okresie twórczości tej artystki widoczny jest ogromny potencjał oraz znakomity warsztat kompozytorski. Najlepszym tego dowodem jest ponowne wykorzystanie materiału muzycznego Partity, a dokładniej ujmując – partii skrzypcowej drugiej i trzeciej części, w powstałej kilka lat później wersji na skrzypce solo. Otwierające Allegro jest niezwykle żywiołowe, zarówno taneczne, jak i liryczne. Partia skrzypiec doskonale koresponduje z głosem fortepianowym poprzez kontrapunktowanie czy uzupełnianie się motywów –. Środkowe Andante cechuje duży spokój, choć momentami narracja staje się nieco burzliwa. Finałowe, nieco zadziorne Vivo ma w sobie elementy ronda wraz z wariacjami, zakończone jest bardzo efektowną kodą w obu partiach instrumentalnych. Zaproponowane przeze mnie aplikatura i smyczkowanie opierają się w dużej mierze na pomysłach i wskazówkach zawartych w autografie utworu. Autorka była także znakomitą skrzypaczką i doskonale wiedziała, jak opracować utwór, aby spełniał wymogi wygodnego i skutecznego wykonawstwa instrumentalnego.