Uwertura do opery "Czaromysł, książę słowiański, czyli nimfy jeziora Gopło"

Uwertura do opery Czaromysł, książę słowiański, czyli nimfy jeziora Gopło Karola Kurpińskiego, z librettem Alojzego Żółkowskiego, to jednoaktowe dzieło osadzone w realiach słowiańskiej legendy o królu Popielu. Premiera opery miała miejsce 27 marca 1818 roku w Warszawie. Choć sama opera nie zachowała się w całości, uwertura przetrwała, m.in. w transkrypcji fortepianowej Walentego Kratzera z 1820 roku.

Uwertura rozpoczyna się spokojnym Andantino, które służy jedynie jako wstęp do energicznego Allegra. Kluczowe są dwa główne tematy: radosny z charakterystycznym rytmem dwóch szesnastek i trzech ósemek oraz spokojniejszy, z rytmem punktowanym i triolami. Kompozycja cechuje się licznymi powtórzeniami sekwencji rytmicznych, wirtuozowskimi pasażami i podniosłym charakterem. Inspirację rodzimymi rytmami i melodiami wyczuwa się w wielu fragmentach, mimo braku bezpośrednich odniesień do polskich tańców narodowych.

Karol Kurpiński, łącząc elementy muzyki Rossiniego z polskim folklorem, stworzył dzieło, które wpisuje się w nurt narodowej tradycji muzycznej, będąc jednocześnie przykładem wirtuozowskiego stylu początku XIX wieku.