Concertino

Skondensowana neoklasyczna kompozycja powstała w Nowym Jorku, gdzie od grudnia 1945 roku Kassern działał jako attaché kulturalny polskiego konsulatu, z wielkim zaangażowaniem promując muzykę polską i organizując pomoc dla muzyków w zniszczonym wojną kraju. Energetyczne części skrajne utworu, z koncertującymi dialogami między obojem i skrzypcami, zdają się wyrazem radości z powrotu do życia po apokalipsie, którą kompozytor przeżył ukrywając się w Warszawie. Środkowe Lento z lirycznymi i pastoralnymi frazami oboju jest rodzajem elegii, otwieranej akordami smyczków, które brzmią jak mistyczny chór.