Kwartet smyczkowy

W prezentowanym Kwartecie Baird stosuje m.in. technikę dwunastodźwiękową, stosownie do założeń emocjonalnych utworu. Stąd obserwujemy w tym utworze szeroki zakres chwytów, niewarunkowanych z góry narzuconą doktryną. Część pierwsza Kwartetu, spokojne, liryczne Andante jest najbardziej konsekwentna, jeśli idzie o zastosowanie techniki dwunastodźwiękowej. Część druga Allegro oparta niemal wyłącznie na pizzicato, bazuje również na serii dwunastodźwiękowej, ale wykorzystywanej znacznie swobodniej niż w części pierwszej; pojawiają się w niej epizody odbiegające od seryjności. W części trzeciej zaś, obok nowego materiału, pojawia się materiał części pierwszej. Rozwija się ona w kilku ogniwach zakończonych swobodną kodą. Kwartet Tadeusza Bairda został po raz pierwszy wykonany przez Warszawski Kwartet Tadeusza Wrońskiego w lutym 1958 roku.