Kompozycja stanowi część większej formy. Jest to przearanżowana przedostatnia część V Symfonii - Symfonii o Bożym Miłosierdziu. W tej wersji kompozytor zrezygnował z zespołu smyczkowego, który w symfonii pełnił funkcję intymnego tła. Kolejnym zabiegiem kompozytorskim jest zmiana języka. Język polski zastąpił Łukaszewski  łąciną - językiem typowym dla powszechnego kościoła, akcentując uniwersalizm modlitwy.