Sanctus

Partytura studyjna nie upoważnia do kopiowania i sporządzania głosów wykonawczych. W celu legalnego nabycia większej ilości partytur chóralnych, po preferencyjnych cenach dla zespołu, prosimy wysłać e-mail pod adres: handel@pwm.com.pl lub zajrzeć tutaj   Utwór Sanctus (2009) Mariana Borkowskiego miał prawykonanie 4 maja 2009 w Częstochowie podczas XIX Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Sakralnej Gaude Mater (Chór Polskiego Radia w Krakowie, dyr. Włodzimierz Siedlik). Utwór znalazł się na płycie zawierającej wszystkie dzieła chóralne Mariana Borkowskiego, nominowanej do Nagrody „Fryderyka” (Polski Chór Kameralny, dyr. Jan Łukaszewski, DUX 0995, Warszawa 2013). Kompozytor posłużył się sentencją opartą na wybranych słowach zaczerpniętych z mszalnego hymnu: „Sanctus Dominus! Hosanna in excelsis”. Sanctus jest utworem o budowie segmentowej typu ABA1. Silnie skontrastowane jest zwłaszcza pierwsze ogniwo (Molto energico e festivo), co jest związane z kilkukrotną ekspozycją słowa Sanctus. Środkowe ogniwo (Cantando espressivo) pełni rolę Benedictus, mimo braku warstwy słownej. Odznacza się śpiewnym i lirycznym nastrojem. Materiał cody opiera się na pochodzie uroczystych akordów na słowach „Sanctus, Sanctus, Sanctus Dominus”. Każdorazowe zawołanie „Sanctus” następuje w tym miejscu w coraz dłuższych wartościach rytmicznych. W całości dzieło ma charakter podniosły i uroczysty, odznacza się fakturą homofoniczną oraz przebiegiem akordowym, unisonowym i silnymi kontrastami. Jest doskonałą ilustracją języka muzycznego kompozytora, który chętnie odwołuje się do pojęcia sacrum uniwersalnego. Doniosłą rolę odgrywa tu eufoniczność brzmienia, kondensacja materiału muzycznego, aforystyczność wypowiedzi i głębia wyrazu. [Marcin Tadeusz Łukaszewski]