Autorka osiąga tu stan surowej prostoty(...) poprzez maszynową zamaszystość wielu fragmentów, ruch typu ,,moto perpetuo (...), operowanie jędrnymi, krótkimi motywami oraz ich inwariantami, prostą, modalną harmoniką niekiedy tylko wychylającą się w kierunku bardziej nasyconych brzmień (...).[M. Gąsiorowska, Bacewicz, PWM Kraków 1999]