Sonata da camera

"Sonata da camera" (I Sonata) na skrzypce i fortepian była pierwszą spośród 5 ważkich utworów cyklicznych na ten zestaw instrumentów. Powstała w 1945 roku i w tym samym czasie została prawykonana przez Grażynę Bacewicz i jej brata Kiejstuta. Sam tytuł świadczy o zamierzeniu kompozytorki jak najbardziej świadomego nawiązania do klasycznej formy sonaty, choć w stylizowanej formie, choćby przez 5-częściową budowę.