Symfonia D-dur

Przez wiele lat uważano Symfonię D-dur Jana Wańskiego za bezpowrotnie zaginioną. Jedyna znana kopia - z Archiwum klasztoru cystersów w Obrze - zaginęła w czasie II wojny światowej. Zachowany został jedynie opis rękopisu i dzięki niej szczegółowe badania porównawcze pozwoliły na zidentyfikowanie anonimowej symfonii ze zbiorów gnieźnieńskich jako zaginionej symfonii Wańskiego. Pod względem estetycznym temu trzyczęściowemu utworowi nie brak jej prostoty czy nawet naiwności melodycznej, spotykanej w wielu innych symfoniach polskich tego czasu.