Trio

Twórczość Andrzeja Dobrowolskiego cechuje się dużą różnorodnością – w dorobku kompozytora można znaleźć zarówno utwory symfoniczne, kameralne, jak i elektroniczne. Spośród tych ostatnich na szczególną uwagę zasługuje Muzyka na taśmę magnetofonową nr 1, której wykonanie na festiwalu „Warszawska Jesień” w latach 1962 i 1963 było ważnym wydarzeniem dla polskiej muzyki, a równocześnie na stałe zmieniło drogę twórczą kompozytora. Po premierze rzeczonej kompozycji muzyka elektroniczna stała się charakterystycznym elementem stylu Dobrowolskiego. Kompozytor interesował się również harmonią, o czym świadczy praca pt. „Metodyka nauczania harmonii w szkołach muzycznych II stopnia”, wydana w 1967 roku. Trio na obój, klarnet i fagot powstało jednak jeszcze przed Muzyką na taśmę magnetofonową nr 1, bo w roku 1956. Pod względem stylistycznym ta kompozycja sytuuje się w polskim nurcie neoklasycznym z czwartej i piątej dekady XX wieku, reprezentowanym przez takich kompozytorów jak Wojciech Kilar, Grażyna Bacewicz czy Witold Lutosławski. Trio zawiera trzy części, ułożone kontrastowo pod względem tempa: Allegro vivo, Adagio oraz Vivo. Co jednak szczególnie wyróżnia ten utwór, to podejście do ekspresji i harmonii (znamionujące wspomniane zainteresowanie kompozytora tym elementem dzieła). Dobrowolski używa całej skali chromatycznej i unika wyraźnych centralizacji tonalnych, a jednocześnie osiąga intrygujące brzmienia akordów oraz lekką, acz nie płytką ekspresję, jak również brzmienie eleganckie i dopasowane do charakteru każdej z części. LLLeggiero Woodwind Trio: Maksymilian Lipień, Piotr Lato, Damian Lipień