Wiele utworów lutniowych różnych kompozytorów - w tym także Bacha - weszło, po odpowiedniej adaptacji, do dzisiejszej muzyki gitarowej. Jako bezpośrednia sukcesorka lutni, gitara zdolna jest wiernie oddać wszystkie właściwości sławnej poprzedniczki. Charakterystyczną strukturę muzyki lutniowej i jej niewątpliwy wpływ daje się zauważyć w wielu kompozycjach Bacha napisanych na inne instrumenty, zwłaszcza na fortepian. Można je bez trudu zagrać na gitarze, zachowując niemal ''dosłowny'' kształt oryginałów. Należą tu przede wszystkim łatwiejsze utwory taneczne z ''Notatnika Anny Magdaleny Bach'' oraz niektóre preludia i inwencje. Kompozycje te - pomyślane przez ich twórcę głównie jako materiał dydaktyczny dla doskonalenia techniki polifonicznej na fortepianie - mogą spełniać to samo zadanie i w grze gitarowej. Dlatego też podczas studiowania i opracowywania zawartych w tym zbiorze - nietrudnych zresztą - utworów należy szczególnie starać się o jak najbardziej precyzyjne i plastyczne wydobywanie kontrapunktycznych głosów. Tylko bowiem precyzja wykonania i wczucie się w styl tych kompozycji odsłonić może piękno muzyki Bachowskiej.