Kwartety smyczkowe d-moll i F-dur (pierwszy ofiarowany Józefowi Elsnerowi) są jedynymi sensu stricto utworami kameralnymi Stanisława Moniuszki. Oba utwory to kompozycje młodzieńcze, ukończone najprawdopodobniej jesienią 1839 r. Charakteryzują się typową dla Moniuszki prostotą i śpiewnością, pod względem stylistycznym pozostają pod wpływem klasyków wiedeńskich (menuetowy charakter scherza w obu kwartetach). Pewne niedociągnięcia warsztatowe (braki w zakresie wyrazistości formy), nie w pełni wykorzystane możliwości brzmieniowe poszczególnych instrumentów nie umniejszają znaczenia utworów w rozwoju polskiej muzyki kameralnej. Opracowania wykonawczego głosów dokonała Maria Brylanka-Liebig na podstawie partytury opublikowanej w dziełach Stanisława Moniuszki t. XXXIII, w redakcji Krzysztofa Mazura.