IV Koncert organowy

Orkiestra smyczkowa spełnia w tym utworze głównie funkcję akompaniującą, a to partia organów ma decydujący wpływ na kształtowanie muzycznej narracji. Machl sugeruje soliście użycie fletowego i obojowego głosu w organach, wskazując na prostą drogę wzbogacenia szaty brzmieniowej dzieła. Kompozytor wyodrębnił dwie części: Allegro oraz Adagio e Fuga (zbudowane zgodnie z doskonale znanym z literatury organowej schematem). Pierwsza oparta została na formie sonatowej, Adagio ma w partii organów charakter improwizowanej fantazji o swobodnej budowie. Jej główny motyw stanie się tematem czterogłosowej fugi wieńczącej dzieło.

Sławomir Wieczorek