Koncert skrzypcowy

II Koncert d-moll jest jednym z najbardziej znanych i najczęściej grywanych dzieł Wieniawskiego. Widać tu doskonałe wyczucie proporcji pomiędzy błyskotliwą wirtuozerią a subtelną kantyleną, pomiędzy gwałtownymi wybuchami emocji a chwilami wyciszenia i zadumy. Utwór daje wiele satysfakcji skrzypkowi, gdyż pozwala pokazać cały arsenał jego możliwości wykonawczych i interpretacyjnych, a także umiejętność współpracy z orkiestrą. Orkiestra zaś traktowana jest jak jeden organizm, wrażliwy i czujny, szybko reagujący na każdy impuls pochodzący od solisty.   Entuzjastyczne nastawienie do tego utworu nie zmieniło się od 1862 roku, gdy po raz pierwszy usłyszeli go słuchacze w St. Petersburgu. Przyczyny tej niezwykłej popularności tkwią w samej kompozycji, która posiada wysokie walory artystyczne, jest świadectwem dojrzałego warsztatu kompozytorskiego i wyrafinowanej techniki skrzypcowej. Jej wartość i znaczenie potwierdzają nieustannie znakomici soliści, którzy za każdym razem wnoszą do niej coś nowego, nie ujmując przy tym nic z pierwotnej świeżości i polotu.