Scherzo-Tarantelle op. 16

''Scherzo-Tarantelle g-mill'' op. 16 zostało skomponowane w 1855 r. I zadedykowane Lambertowi Massartowi przez dwudziestoletniego zaledwie ucznia. Utwór napisany w oryginale na skrzypce z fortepianem, w transkrypcji Arnolda Rezlera na skrzypce solo i zespół kameralny (czworo skrzypiec i wiolonczela) nabiera nowych, nieznanych dotąd wartości. Blask instrumantacji, nowe współbrzmienia sprawiają, że słuchacz ma wrażenie obcowania z oryginalną kompozycją nie zaś z jej opracowaniem; nie sposób dostrzec tu ingerencji innego muzyka. Dodatkowym walorem opracowania jest mozliwość wykorzystania utworu w szkolnej dydaktyce - dokooptowanie wiolonczelisty do klasy skrzypiec sprawi, że młody solista będzie miał możliwość obcowania nie tylko z pianistą-akompaniatorem, ale także z zespołem kolegów-muzyków, z orkiestrowymi barwami.