Kościelec 1909

Dzieło powstało z okazji jubileuszu 75-lecia Filharmonii Narodowej. W twórczości Wojciecha Kilara był to okres szczególnej fascynacji folklorem tatrzańskim, który odzwierciedlał się już w napisanym dwa lata wcześniej Krzesanym. Utwór jest wyraźnie związany z postacią Mieczysława Karłowicza, zmarłego tragicznie na zboczach Małego Kościelca. Powstał w setną rocznicę jego urodzin, wykorzystuje formę poematu symfonicznego, której Karłowicz był najwybitniejszym polskim przedstawicielem. W utworze łączą się trzy symboliczne tematy: pierwszy to temat Kościelca, drugi zew otchłani i trzeci (najbardziej rozbudowany) temat losu.