Sonata dźwięków promienistych

W czteroczęściowej Sonacie przeważają tempa wolne i umiarkowane, wyjąwszy krótkie Furioso (cześć druga). Wielokrotnie powraca efekt, który można by obrazowo przedstawić jako eksplozję strumienia promieni dźwiękowych i stąd tytuł utworu: Sonate de sons rayonnants (Sonata promienistych dźwięków). Harmonia Sonaty bazuje na ścisłych porządkach interwałowych, a szczególnie na akordach symetrycznych, które decydują o charakterze i ekspresji utworu. [Krzysztof Meyer]